Jak jesteście stałymi bywalcami moich wykładów, to pokazywałam kiedyś film gdy wilczak nie chce pracować ze swoim właścicielem, ale z trenerem już tak.
No właśnie, czemu się tak dzieje?

1. Komunikacja

Święta komunikacja – w sumie dlatego wrzuciłam ją na pierwsze miejsce.
Rzadko/wcale nie robię psom rzeczy, których nie lubią. U znaję ich komunikaty i jeśli czegoś nie chcą to NIE. 
Kończę, zabieram od bodźca, którego się boi, nie zmuszam do “pokonywania” lęków.

2. Zarządzam.
Psami, miejscem, przestrzenią.
Pies nie lubi kontrastów światła – szukam miejsca, które jemu będzie pasować.
Pies nie lubi innych psów – nie zmuszam go do kontaktów, pracuję na odległości, szukam barier, tak, aby czuł się bezpiecznie.
Jeśli pies praktykuje niefajne zachowanie – zatrzymuję to, nie chcę, żeby wbijał sobie do głowy, że koty to można gonić, a ludzi obszczekiwać.

3. Bardzo dużo nagradzam!
Nagradzanie to taki mój konik – do tego wiem jak nagradzać i kiedy.
I to jest powód dlaczego ja Was tak cisnę na to nagradzanie, na timing, na markery, na sposoby wydawania jedzenia.
A jak nie chce jeść, to szukamy innych rozwiązań.
Nagradzam tym co PIES uznaje za WZMOCNIENIE.

4. MAŁO i krótko!
Tak, robię krótkie serie, krótkie sesje i wychodzi mi ok 45 sek do minuty na sesję.
3-4 powtórzenia i koniec sesji, pies może odetchnąć i ja również.
Lepiej jest trenować częściej, ale bardzo krótko, niż wyciągać psa na jeden trening tygodniowo, który trwa godzinę.

5. Tnę zachowania na kawałki
Tak, jak ciasto, jak tort – nie zjadam całego (chociaż mam ochotę!) – gdy uczę przywołania – zaczynam od tyłu – nagradzam to czego tak naprawdę potrzebuję w przywołaniu – PSA PRZY MNIE.
Jak za szybko zwiększę kryteria – pies się zniechęci, ja również i NIC z tego nie mamy.
No to teraz analizuj, wprowadź w swój trening i masz psa, który chętnie z Tobą trenuje:)

Coś psa denerwuje, boi się czy frustruje? – zwracam uwagę na subtelne znaki.
No to teraz analizuj, wprowadź w swój trening i masz psa, który chętnie z Tobą trenuje:)